17 nov BLOXXS
Mooie en minder mooie dingen
We hebben het allemaal wel eens een keer. Zo’n dag die je liever over zou slaan. Soms eentje waarvan je, al vanaf het moment dat je opstaat, denkt: “Dit is niet mijn dag”. Soms lijkt een dag echter goed te beginnen maar gedurende de dag gebeuren er dingen die de stemming om doen slaan.
Die dagen heb je thuis, maar ook op het werk. Extra vervelend als je werkt met mensen, zoals in de kinderopvang. Ze zeggen weleens: “Waar mensen werken, worden fouten gemaakt”, maar wat als je werkt MET mensen? Fouten hebben dan meteen een grote impact. Kleine of grote fouten hebben invloed op andere mensen. Niet zomaar mensen, maar het kostbaarste bezit van een ouder.
Bijna iedereen die werkt in de kinderopvang is van nature sociaal, zorgzaam en betrokken. Dat kan ook eigenlijk niet anders als je het liefst met kinderen werkt. De hele dag intensief met kinderen bezig zijn is het mooiste wat er is, maar vraagt ook veel energie. Ieder kind heeft recht op een fijne dag, zelfs als jij die niet hebt. Dat kan alleen als je het werk met volle overtuiging doet.
De betrokkenheid van het team is zo hoog dat iedereen er last heeft van iets dat fout gaat. Een verdwenen knuffel, een luier die niet is verschoond of afspraken die niet zijn nagekomen. Fouten, de minder mooie dingen, hebben veel invloed. Op kinderen, ouders, maar ook zeker op het team. Zelfs pedagogisch medewerkers die er niet direct bij betrokken zijn geweest kunnen er slapeloze nachten van hebben.
Er wordt dan ook veel energie gestoken in het nabespreken waarom iets is gebeurd, zodat herhaling voorkomen kan worden. Dit gaat op zo’n dagen ook vaak in de avond door met overleg, evalueren, telefoneren. Niet alleen vanuit het management, maar ook zeker vanuit het team zelf. Iedereen wil ervoor zorgen dat ieder kind goed op zijn plek zit.
Als pedagoog ben ik te vinden op verschillende locaties en bij verschillende teams en krijg veel van het reilen en zeilen mee. De ene keer ben ik bezig met gesprekken met pedagogisch medewerkers, kinderen, ouders of samenwerkingspartners. De andere keer met beleidsstukken, VVE of vraagstukken rondom ontwikkeling.
Ik loop rond in de locaties of zit achter de balie. Als ik dan zo aan het werk ben, hoor en zie ik iedereen druk bezig. Overleggen, activiteiten, bewondering, humor, alles komt voorbij.
Ook deze week keek ik vanaf de balie de groepen in. Twee kinderen die een studiedag hadden beginnen spontaan een toneelstuk op te voeren, waarbij ze de Sinterklaas-thematafel volledig benutten. Vol bewondering kijkt de pedagogisch medewerker van de bso naar de kinderen. Een groep peuters komt naar binnen en loopt al omkijkend voorbij. De pedagogisch medewerker van de peuters ziet dit gebeuren en besluit spontaan aan te sluiten bij dit schouwspel.
De kinderen nemen plaats op krukjes, op de grond en zelfs in autostoelen die nog in de gang staan (het zijn met een beetje fantasie tenslotte net bioscoop stoelen). Het kind dat bezig is met de voorstelling ziet dit gebeuren en zegt: “dat is een groot publiek zeg” en ze straalt van trots.
Dan zit ik met een glimlach achter te balie te genieten. Dit is waar het over gaat. Een kind dat bevestiging krijgt dat ze iets heel leuks aan het doen is. Talent ontdekken. Saamhorigheid in de groep. Kinderen en pedagogisch medewerkers die ontzettend aan het genieten zijn.
De mooie dingen.