BLOXXS - Kleinschalige kinderopvang XXS in Cuijk en Uden
1504
post-template-default,single,single-post,postid-1504,single-format-standard,theme-bridge,qode-quick-links-1.0,woocommerce-no-js,translatepress-nl_NL_formal,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,footer_responsive_adv,columns-4,qode-theme-ver-11.1,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-5.1.1,vc_responsive

BLOXXS

BLOXXS

Kijken naar ieder uniek kind

Vorige week heb ik geen blog kunnen schrijven. Rondom de verjaardag van onze kinderen gaat één van ons met dit kind een nachtje weg. Voor ons inmiddels traditie. Daarbij mag de jarige job zelf mee kiezen wat we gaan doen.

Iedereen is natuurlijk anders en hierdoor is elk nachtje weg compleet anders. Een uitje waarbij geen rekening gehouden hoeft te worden met zussen en het echt draait om jou! Dit is ontstaan vanuit het idee dat in ons drukke gezin het ook lekker is om echt even één op één aandacht te hebben van je ouders.

Passend bij mijn visie dat ieder kind uniek is met zijn eigen behoeftes en wensen. Ook een van de redenen dat ik zo geniet van mijn werk. Een belangrijk onderdeel van de visie binnen XXS kinderopvang is namelijk ook dat ieder kind zichzelf mag zijn. Een mooi gegeven, maar hoe zorg je ervoor dat dit in de praktijk ook nageleefd wordt?

Overal is te lezen en te horen dat de regeldruk flink is toegenomen in de kinderopvang. Vaste gezichten, mentorkinderen, observatielijsten, activiteitenprogramma’s, en daarbij alles registreren wat er gedurende de dag gebeurt en wat je doet. Soms een flinke uitdaging en puzzel.

Bijna alle pedagogisch medewerkers zijn immers begonnen in de kinderopvang vanuit een passie. Een passie om te werken met het jonge kind. Ze een geborgen en veilige plek te bieden waar ze een leuke dag kunnen beleven.

Kan een kind nog wel zichzelf zijn als hij/zij vastgelegd wordt in een observatiesysteem of mee moet doen aan vastgelegde activiteiten….?

Het ligt er ook aan hoe je ernaar kijkt. Door het maken van structurele observaties leer je een kind beter kennen. Je krijgt een heel duidelijk beeld van kwaliteiten en valkuilen. Regelmatig zie je dat gedrag wat wordt ervaren als “lastig”, eigenlijk heel logisch is als je goed kijkt.

En ja, de activiteiten liggen relatief vast, maar zijn wel helemaal afgestemd op de kinderen en hun natuurlijk nieuwsgierigheid om dingen te ontdekken. Kinderen leren door te spelen en materialen te verkennen. Door de activiteiten af te stemmen is de betrokkenheid bij kinderen hoog. Genieten terwijl je ondertussen ook “leert”.

Ik kan er ook echt van genieten als ik pedagogisch medewerkers hoor praten vanuit hun passie. Als het over de kinderen gaat willen zij alleen het beste. Bij overdrachten aan ouders hoor ik het ook regelmatig terug. Je kind is goed zoals hij/zij is. Wat een prachtige boodschap om als ouder te krijgen in een maatschappij waar we iedereen met elkaar vergelijken.

Het ene kind is nu eenmaal wat sneller, introverter, expressiever, enz. dan de ander. Gelukkig wel, want dat zorgt voor diversiteit en afwisseling. Genieten, leren en ontdekken. Natuurlijk is er soms ook wat extra ondersteuning nodig en ook die wordt afgestemd op ieder uniek kind.

Afgelopen week hebben we een team avond gehad over het pedagogisch beleid. Hierin nemen we op een interactieve manier het beleid door. Wat kan aangevuld worden, wat gaat er goed, waar kunnen we nog aan werken?

Prachtig om te horen dat alles wat de pedagogisch medewerkers inbrengen komt vanuit dezelfde gedachte: Het beste willen voor ieder individueel kind.

Een mooi streven, vind je niet?

Afsluitend met een mooi filmpje dat ik kreeg doorgestuurd: